Коментар

Посредникот на ОН после две децении и обиди да најде разни прифатливи варијанти за придавките македонски, македонско, македонска... рече дека во Светската организација никој не преговара за идентитетот. И сега сите ние треба да бидеме среќни за ваквото негово лицемерно признание и да ја прифатиме неговата нова стапица која се наѕира.

Се чувствувате потечено, по малку збумбарено и усвињето? Не можете да влезете во фармерките што пред Свети Никола ви стоеја совршено? Облеката почна да ви се отпарува по рабовите, а ниту кројачот ви е кратковид, ниту сте ја рокнале машината за перење на 90-ка? Сите ви велат дека изгледате „освежено“? 

Не дека и досега не ни беше јасно, ама со последната конференција за печатот на посредникот на ОН Метју Нимиц за проблемот со името на Грција, работите станаа многу појасни – разговорите завршуваат, неговиот мандат кај и да е ќе престане, време е Македонија да ги отвора сите други можни решенија за проблемот.

Досегашното почитување на земјите членки на ЕУ на ЕУ-стандардите не му остава големи шанси на моментумот кој високиот американски дипломат го бара преку некаква јавна расправа за последниот предлог на Нимиц. Таа шанса помина. Македонските граѓани се свестија за тоа што всушност значат ЕУ-стандарди, ЕУ-принципи, ЕУ-закони, ЕУ-судови, ЕУ-правда...

Скопје загуби една голема шанса - да изгледа како модерна европска или светска метропола. Требаше да се привлече светското внимание кон фактот дека Скопје отсекогаш било меѓународен град. Од времето на Византиската и Отоманската Империја и радикалниот урбанистички план на Пиколомини, до двокатните автобуси од 50-тите години, Кензо Танге и Јанко Константинов од 60-тите и 70-тите години. Тоа е традицијата на Скопје, а не некаков псевдобарок и монструозни воини.

Со најавата за бојкот на вториот круг лидерот на СДСМ Бранко Црвенковски се надмина себеси. Просто да не му се верува на човек колку болна може да биде амбицијата да се остане лидер на една партија што тоне само поради тоа што тој ѝ е лидер.